cóvec, cóvecs, del latín cŏphĭnu (vore cofí),
A Ráfels ña un carré en este nom.
https://www.google.es/maps?q=ráfales+calle+covec
http://dcvb.iecat.net/PopUpImage.asp?img=Imagefiles/b3fp692b.gif
http://dcvb.iecat.net/PopUpImage.asp?img=Imagefiles/b3fp692a.gif
Pininfarinetes, diseño de automóviles, disseny, CRB, Calaceite, Calasseit, Calaseit, Calaceit, calaceitano, Kalat-Zeyt, Pininfarina, farinetes de Calaseit, catalanisme de debò, catalanista, català, dialecte català, dialecte occitan catalan, lengua provenzal, provençal, provençau, Provence, Provença, Provintia, linguae Romanae rusticae, lengua romance rústica, romanç, romans, arromanzar, arromançar, arromançat, arromansat, provenzal-catalán, provençal-catalan
Mostrando entradas con la etiqueta cŏphĭnu. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta cŏphĭnu. Mostrar todas las entradas
martes, 6 de noviembre de 2018
martes, 18 de abril de 2017
cofí, cofins
cofí, cofins
De espart, per a prensá pasta de oliva o raím a una prensa.
cofín en castellá es lo cóvec.
Del ant. cofino, este del lat. cophĭnus, y este del gr. κόφινος kóphinos.
1. m. Cesto o canasto de esparto, mimbres (vime) o madera (fusta), para llevar frutas u otras cosas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)